Historia szkoły - Siekierzyńscy

 

Siekierzyńscy. 

Swoją pracę na terenie szkoły rozpoczęli od zorganizowania ośmiu klas, w których uczyło się 720 uczniów. W większości była to młodzież nieznająca języka polskiego i negatywnie ustosunkowana do polskiej szkoły. Małżeństwo Siekierzyńskich, korzystając z pomocy miejscowych Polaków, zabezpieczyło teren szkoły, uporządkowało pomoce naukowe i rozpoczęło prowadzenie zajęć lekcyjnych. Uczyli na trzy zmiany po dwie klasy jednocześnie. Zespoły klasowe tworzono w taki sposób, by w każdej klasie znalazło się przynajmniej kilkoro uczniów mówiących po polsku. Ponieważ głównym problemem było zrozumienie nauczycieli, nadrzędnym celem było nauczenie dzieci języka polskiego.

W kwietniu 1945 roku w budynku szkoły stacjonowała radziecka jednostka wojskowa i w tym czasie zajęcia odbywały się w baraku opuszczonym przez niemiecką placówkę artylerii przeciwlotniczej. 

W tym okresie do pracy w szkole zgłosili się nowi nauczyciele. W roku szkolnym 1945 / 1946 grono pedagogiczne liczyło 12 osób. Byli to: 

  • Zbigniew Siekierzyński,
  • Stanisława Siekierzynska,
  • Klaudia Bożenar,
  • Tomasz Wójcik,
  • Jan Czarny,
  • Maria Usarz,
  • Ryszard Norwisz,
  • Wanda Pankiewicz,
  • Ryszard Sagan,
  • Bronisław Kamiński,
  • Helena Alberska, 
  • Anna Zębatówna

W 1945 roku Szkoła Podstawowa nr 10 została umiejscowiona w budynku działającej przed II wojną światową polskiej szkoły mniejszościowej, tj. przy ulicy Strzelców Bytomskich 66. Najważniejszym wówczas zadaniem było uporządkowanie terenu szkoły po przemarszu i kwaterowaniu w niej wojska radzieckiego. Był to dwupiętrowy budynek w pobliżu kościoła św. Józefa. Po wojnie tuż obok starego budynku szkoły dobudowany został nowy. Wzmianka o „nowej szkole” pojawiła się w protokołach szkolnych z 1954 roku, ale prawdopodobnie powstała ona wcześniej. Zajęcia dla uczniów starszych odbywały się w nowym budynku, dla młodszych – w starym. Za szkołą znajdowały się: boisko szkolne, jednopiętrowy budynek, w którym mieszkali nauczyciele, ogród i od 1952 roku sala gimnastyczna. Powstała ona w budynku sąsiadującym, przeznaczonym początkowo do rozbiórki ze względu na poważne szkody górnicze. Budynek zdecydowano jednak wyremontować z funduszy kopalni 

„Nowy Dwór”. Przez pięć lat mieściła się tam świetlica Zakładów Górniczych „ Nowy Dwór”, a po upływie tego okresu i kolejnym remoncie sala mieszcząca się w tym budynku zaadoptowana została wyłącznie na potrzeby szkoły. Od 1957 roku zajęcia dla klas młodszych odbywały się również w tzw. Eksponówce na terenie kopalni „Bytom”, późniejszej „ Powstańców Śląskich”. 

W 1956 roku młodzież szkolna wraz ze swoimi nauczycielami uporządkowała teren wokół budynku na obszarze tzw. działki szkolnej zniszczonej przez działającą tam magistralę piaskową. W roku szkolnym 1959/1960 budynek szkolny przeszedł kolejny kapitalny remont. Podczas niego odnowiono wnętrza budynku, założono umywalnię przy sali gimnastycznej oraz gabinet lekarski. W 1961 roku uczniowie szkoły przy pomocy sąsiadujących zakładów pracy wybudowali boiska do piłki ręcznej i siatkowej. Wszystkie roboty ziemne, niwelację i przygotowanie terenu młodzież wykonała sama po zajęciach lekcyjnych. 

W latach 60-tych i 70-tych przeprowadzono wiele kolejnych remontów mających na celu modernizację placówki. Wymieniono okna, wymalowano sale, założono gabinet biologiczny i pracownie robót ręcznych oraz nowoczesnych pomocy technicznych, wyposażono gabinet lekarski. W późniejszych latach wymieniono meble, zakupiono pomoce dydaktyczne, sprzęt radiofoniczny, telewizyjny i sportowy. 

Jesienią 1990 roku szkoła otrzymała budynek po Szkole Górniczej KWK „Powstańców Śląskich”, która mieściła się przy ul. Lenina 9 ( obecnie ulica Narutowicza). Budynek ten został całkowicie wyremontowany i oddany do użytku Szkoły Podstawowej nr 10

Od II semestru roku szkolnego 1990 / 1991 rozpoczęły się tam zajęcia lekcyjne. Poprzednio zajmowane przez szkołę zabudowania zostały wyburzone pod koniec lat 90-tych.

W ciągu całego okresu funkcjonowania Szkoły Podstawowej nr 10 patronat nad szkołą sprawowała KWK „Powstańców Śląskich”.

Na przestrzeni istnienia Szkoły Podstawowej nr 10 jej obszar rejonizacji nie ulegał zmianie. Obejmował on ulice: 

  • Strzelców Bytomskich numery nieparzyste od 55 do 201,
  • Strzelców Bytomskich numery parzyste od 48 do 232,
  • Odrzańską,
  • Przy Kopalni Bytom,
  • Węglową,
  • Magdaleny,
  • Wawrzyńca Hajdy,
  • Nowy Dwór,
  • Leśną.

 

Zdjęcia klasowe z 1972 r.

 

Szkoła od początku swego istnienia, tj. od 1945 roku miała numer 10. 25 marca 1972 roku odbyła się uroczystość nadania szkole imienia Czesława Bogdana Gruszczyńskiego. Numeracja oraz patron szkoły pozostały niezmienione aż do momentu likwidacji placówki w 1999 roku.

 

Jesteś na dole strony
Joomla template by ByJoomla.com
Wykonanie: mgr in. Lesaw Gutwiski (2012)